Het prestigieuze Art Nouveau-stationsgebouw werd in die tijd beschouwd als een architectonisch hoogtepunt. Het station verving verschillende kleinere stations en creëerde een directe verbinding tussen de linker Rijnoever, de Moezellijn en de rechter Rijnoever. Tijdens de Tweede Wereldoorlog liep het station aanzienlijke schade op door luchtaanvallen. Na de oorlog werd het geleidelijk herbouwd en gemoderniseerd, waarbij enkele historische elementen behouden bleven. Sindsdien is het een belangrijk knooppunt voor langeafstands- en lokaal vervoer in Rijnland-Palts en is het ook een centrale toegangspoort voor reizigers die de regio willen verkennen.