Neuwied heeft nooit een stadhuis gehad als statig of zelfs prachtig gebouw in het centrum van de stad. In de eerste moeilijke decennia van haar bestaan was de jonge stad te arm, of misschien te bescheiden, om zich een dergelijk gebouw te kunnen veroorloven. Totdat de eerste magistraat werd gevormd in 1680/81, regelde de regering van de graaf de zaken van de stad. Tussen 1699 en 1716 werd het eerste stadhuis gebouwd op een “afgebrand plein” op de hoek van de Mittelstraße en de Rheinstraße. Het verschilde alleen van eenvoudige herenhuizen door de bijzonder hoge wijnkelder, de dubbele trap en de dubbele ramen. Dit huis kwam rond 1800 in privébezit. In 1811 kocht de stad een groter hoekhuis aan de Marktstraße en Engerser Strasse direct tegenover de marktkerk als nieuw “stads-, school- en wachthuis”. In 1863 werd het huis vervangen door een nieuw gebouw met drie verdiepingen. Na 1740 liet een broer van de heersende graaf Alexander zu Wied, de latere “generaal Wied”, in de Pfarrstraße wat lange tijd het grootste gebouw van de stad was oprichten en schonk het in 1765 aan de stad voor de verzorging van armen en wezen. Als sociale instelling bleek het “Herrenhaus” echter een financiële mislukking en de stadsvaders verhuurden het in 1773 en verkochten het in 1784 aan het bedrijf Remy & Barensfeld, dat hier het afval van de zwarte plaat van de fabriek in Rasselstein verwerkte tot geëmailleerd serviesgoed. In 1871 liet de laatste erfgename van het inmiddels ter ziele gegane bedrijf het huis en het bedrijfsterrein na aan de stad. In 1877 trok het stadsbestuur erin, dat het gebouw tot 1912 moest delen met de middelbare meisjesschool. Het ziet er vandaag de dag nog net zo uit als toen het werd verbouwd en gemoderniseerd in overeenstemming met de hedendaagse smaak.